در اینجا فهرست کاملی از کنیه ها و القاب امام جواد (ع) منتشر کرده ایم که از شما دعوت می کنیم تا انتها با ما همراه باشید…
القاب حضرت امام جواد (ع ) چیست؟
کنیه ها والقاب هریک از امامان(ع)، یادآور فضایل و اوصاف برجسته آنان است و سیمای تابناک این الگوهای بزرگ «جامع» و «جهانی» و «جاویدان» را نشان می دهد.
به اعتقاد شیعیان، امامان همگی نوری واحدند، ولی با توجه به شرایط و ضرورتهای زمان و مکان، هر کدام در چند ویژگی شهرت یافته اند.
داستان راستان زندگانی هر امام، اساسنامه مدونی است که برای لحظه لحظه زندگی پیروان آنان درس و پیام دارد و خورشیدسان پرتو می افکند و راه می نماید.
در این میان زندگانی امام هشتم امام رضا(ع) برای ما ایرانیان به سبب همجواری با آن حضرت اهمیتی دو چندان دارد.
همچنین زندگانی امام نهم امام جواد(ع) تنها فرزند امام رضا(ع) که درمکتب رضوی تربیت شد و رشد یافت و به فرمان خدا و پیامبرخدا و از جانب امام رضا(ع) برای امامت پس ازخویش نصب گردید، نیز برای ایرانیان، از اهمیت بالایی برخورداراست و سزاوار درنگ و اندیشیدن فراوان می باشد.
مفهوم کنیه و لقب
کنیه اسمی است غیر از نام اصلی شخص که دراول آن، لفظ اب(پدر) یا ام (مادر) یا ابن (پسر) یا بنت (دختر) باشد و برای تعظیم و تکریم است.
لقب نیز نامی غیر نام نخستین و اصلی است که شخصی به آن مشهور گردد و بر ذم یا مدح دلالت کند.
البته لقب های امامان همواره بیانگر صفات زیبا و پسندیده الهی و یادآورفضیلتها و امتیازهای آنان است.
نام امام نهم شیعیان
نام آن حضرت محمد بود. امام رضا(ع) همان گونه که در صحیفه فاطمیه، کتاب الهام شده ازجانب خدای متعال به زهرای مرضیه(س)، ثبت گردیده و در اختیار امام قرارداشت، نخستین و آخرین فرزند خویش را محمد نامیدند.
جابربن عبدا… انصاری درمحضرامام باقر(ع) و یاران ایشان، گزارش روشنی از مشاهده اسامی امامان(ع) در صحیفه فاطمیه حضرت زهرا(س) ارائه نموده است که در آن نام محمدبن علی برای امام نهم شیعیان ثبت شده است.
کنیه های امام
برای امام جواد(ع) چهار کنیه وجود داشته است
آن حضرت باعنایت به اینکه تنهافرزندامام رضا(ع) بوده اند، کنیه «ابن الرضا» و با توجه به نام تنها فرزند پسرشان امام علی نقی(ع) کنیه «ابوعلی» و در پرتو بندگی خدا کنیه «ابوعبدا…» داشته اند اما کنیه مشهور آن حضرت «جواد» بوده است.
ابوجعفر درصحیفه فاطمیه الهی که در اختیار امامان بوده و اکنون نزد امام مهدی (عج) می باشد، ثبت است.
این کنیه به قدری مشهورشده و به کار رفته که جایگزین نام اصلی آن حضرت گردیده است.
امام جواد(ع) در پیوند و ارتباط با کنیه جد خویش باقرالعلوم(ع) «ابوجعفر» نامیده شدند و چون پس ازامام پنجم به این کنیه آراسته شدند، به ابو جعفر ثانی معروف گردیده اند.
القاب امام جواد (ع)
لقب هایی که برای امام نهم، تنها فرزند امام رضا(ع) در تاریخ زندگانی آن حضرت به کار رفته است گویای فضایل و اوصاف الهی این امام است و امتیازهای این اسوه عالی را نشان می دهد.
تقی، جواد، منتجب، مرتضی، مختار، متوکل، متقی، زکی، قانع، نجیب و عالم، یازده لقب برای امام نهم است که ابعاد شخصیت بزرگ الهی آن حضرت را آشکار می نماید.
«جواد» و «تقی» مهم ترین و مشهورترین القاب امام نهم است.
البته، در میان ایرانیان بیشتر لقب «جواد» رایج است و آن حضرت باعنوان «جوادالائمه» شناخته می شوند. جود و بخشش و سخاوتمندی فوق العاده امام، عامل اشتهارآن حضرت، به جواد بوده است.
شیخ مفید در بیان لقبهای امام نوشته است: امام موصوف به منتجب و مرتضی بود. این دو لقب، و همچنین لقب مختار، وجود شرط اساسی امامت در امام نهم را گزارش می کند.
به اعتقاد شیعه، شرط اساسی امامت، «نصب الهی» است. این سه لقب همین برگزیدگی و نصب و تعیین این امام از جانب خدای متعال را نشان می دهد.
لقب «نجیب» نیز علاوه بربیان همین انتخاب الهی و برگزیدگی، خوش رفتاری وخوش کرداری و برتری اخلاقی امام را آشکارمی نماید.
لقب «زکی» هم گذشته از برگزیدگی امام، پاکی و پاکیزگی و طهارت باطنی و دریک کلمه «عصمت» را بیان می کند.
قناعت صفت ارزشمند و فضیلت بزرگ رفتاری امام نهم است که درلقب «قانع» برای آن حضرت نهفته است.
«عالم» لقب ویژه و ممتازی است که تحقق شرط دیگر امامت را که «اعلمیت» است، در امام نهم نشان می دهد.
گر چه امام جواد(ع) فرزند امام رضا(ع) درسن پایین به امامت رسید، ولی همانند سایر امامان(ع) از امتیاز اعلمیت برخوردار بود و باداشتن علم لدنی درجایگاه بی نظیرعلمی درعصرخویش قرار داشت.
چرا امام جواد باب الحوائج است؟
همه امامان بزرگوار، در همه جهات دنیوی و اخروی، هادی و ناصرند اما هر کدام از امامان ما در یکی از ابعاد، ظهور و بروز بیشتری دارند.
مثلا در بین عرفا و علما معروف است که اگر کسی از خداوند متعال، علم بخواهد به وجود مقدس امام باقر علیه‌السلام و امام صادق علیه‌السلام توسل پیدا کند. یا اگر کسی طالب معنویت است به حضرت علی علیه‌السلام متوسل شود.
از این رو، مشهور در بین فقها و علما و اهل معنا این است که برای طلب رزق و روزی در دنیا و برآورده شدن حاجات مادی و دنیوی، توسل به امام جواد علیه‌السلام بسیار مجرّب است و این هم فقط صرف ادعا نیست.
هم از زبان بزرگان نقل شده و هم به تجربه ثابت شده که توسل به ایشان سبب گشایش گره‌های مالی و اقتصادی می‌شود که خود مردم متدین ما تجربه کرده‌اند و در حکایات و احوالات مومنان، بسیار ذکر شده است و اساسا لقب ایشان، جواد است و جود، وصف کسی است که زیاد می‌بخشد و لذا اعطای این لقب برای ایشان بی‌جهت نبوده است.
رویدادهای مهم زندگی امام جواد(ع):
- عزیمت امام رضا(ع)، پدر بزرگوار امام جواد(ع)، از مدینه به خراسان به اجبار مأمون عباسی، در سال ۲۰۰ هجری؛
- شهادت امام رضا(ع)، در خراسان، به دست مأمون عباسی در سال ۲۰۳ هجری،
- فراخوانی امام محمدتقی(ع) به بغداد، به دست مأمون عباسی؛
- ازدواج ام الفضل، دختر مأمون با امام محمد تقی(ع)، به خواست مأمون و اظهار نگرانی عباسیان از این مسئله؛
- بازگشت امام جواد(ع) از بغداد (پایتخت عباسیان) به حجاز، به بهانه به جا آوردن مراسم حج؛
- وفات مأمون عباسی، در سال ۲۱۸ هجری؛
- به خلافت رسیدن معتصم عباسی پس از وفات مأمون؛
- فراخوانی دوباره امام محمدتقی(ع) به بغداد، به فرمان معتصم عباسی، در اوایل سال ۲۲۰ هجری؛
- توطئههای معتصم عباسی، امالفضل و جعفربن مأمون علیه امام جواد(ع)؛
- مسموم شدن امام جواد(ع)، به دست همسرش، امالفضل و به شهادت رسیدن آن حضرت، در اواخر سال ۲۲۰ ه .ق.
دوران امامت امام جواد علیه السلام
دوران کودکی امام جواد علیه السلام از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است.
با شهادت امام رضا علیه السلام و به امامت رسیدن امام جواد در سن کودکی، یکی از موضوعاتی که حتی برخی از یاران امام هشتم را دچار شک و تردید کرد، کم سن و سالی امام جواد علیه السلام جهت مقام امامت بود. به همین دلیل در مواردی امام رضا علیه السلام و در موارد دیگری، خود امام جواد به تبیین آن پرداختند و به شبهه‌ها پاسخ گفتند.
جایگاه امام جواد علیه السلام نزد خدا
امام جواد علیه السلام به دلیل قابلیت و لیاقت و بهره‌مندی از موهبت الهی از جایگاهی رفیع در پیشگاه خداوند، پیامبر اکرم، پدر بزرگوارش و تمام کسانی که بهره‌ای از شناخت امام دارند برخوردار است.
اگر چه دشمنان دین و حاکمان معاصر امامان معصوم علیهم السلام همواره در مقام توطئه و سرکوب و تحقیر آنان بوده اند، اما حقانیت و صداقت و نورانیت امامان شیعه پیوسته نقشه‌های دشمنان را خنثی و بی‌تأثیر می‌ساخته است و در برخی موارد، حتی دشمنان تحت تاثیر وجود پر برکت آنان قرار می‌گرفته‌اند.
