نقاشی درباره امام رضا

نقاشی امام رضا | 50 نقاشی کودکانه درباره امام رضا (ع) و حرم ضامن آهو

امام رضا امام اگر چه غریب است اما سرور و آبروی ما ایرانی هاست و حسابش با عالم و آدم برای ما فرق میکند این است که ما در روز شهادت امام رضا علیه السلام طور دیگری عزاداری میکنیم و در ولادت ضامن آهو طور دیگری جشن میگیریم . فرزندانمان را از کودکی به زیارت شاه خراسان میبریم و با نذر و نیاز به آستان ایشان بزرگشان میکنیم . این است که چه اولیا و چه معلمین و مربیان دوست دارند کودکان را هر چه بیشتر با فرهنگ و زندگی امام هشتم آشنا کنند . نوشتن انشا درباره امام رضا و رنگ آمیزی و نقاشی امام رضا از جمله ساده ترین ابزار های آموزشی برای آشنایی کودکان با سیره زندگی ، ولادت و شهادت امام علیه السلام است .

ما هم در دلبرانه 50 نقاشی با موضوع زندگی و شهادت و حرم امام رضا (ع) با سبک و سیاقی کودکانه آماده کرده ایم که در ادامه تقدیم شما خواهیم کرد . امیدواریم این مجموعه تصاویر برای شما مفید باشد.

نقاشی امام رضا

رنگ آمیزی در مورد امام رضا (ع)

اگر با وجود این نقاشی ها به نقاشی های رنگ نشده یا کاربرگ های رنگ آمیزی با موضوع امام رضا (ع) زیارت ، تولد و شهادت ایشان نیاز داشتید میتوانید 25 تصویر رنگ آمیزی در این رابطه را در لینک زیر ببینید .

رنگ آمیزی امام رضا | 20 نقاشی برای رنگ آمیزی در مورد ضامن آهو امام رضا (ع)

20 موضوع نقاشی در مورد امام رضا

در رابطه با امام رضا (ع) موضوعات نقاشی زیادی وجود دارد که میتوان به موارد زیر اشاره کرد ( نمونه هایی از موضوعات زیر را میتوانید در تصاویر جمع آوری شده در این نوشته مشاهده بفرمایید )

نقاشی حرم امام رضا (ع)
نقاشی کودکان در حرم امام رضا (ع)
نقاشی صحن و رواق های حرم امام رضا (ع)
نقاشی صحن سقاخانه و آب خوردن در حیاط های حرم امام رضا (ع)
نقاشی خادمان مهربان حرم امام رضا (ع)
نقاشی امام رضا (ع) و کودکان در آغوش محبت آمیز ایشان
نقاشی داستان ضمانت امام رضا (ع) برای آهو
نقاشی امام رضا (ع) و آهو در کنار ایشان
نقاشی آهو در حرم امام رضا (ع)
نقاشی در مورد شهادت امام رضا (ع)
نقاشی در مورد ولات امام رضا (ع) و خوشحال کودکان در حرم
نقاشی کبوتران گنبد حرم امام رضا (ع)
نقاشی کودکان و کبوتران در حرم امام رضا (ع)
نقاشی نماز خواندن و دعا کردن در حرم امام رضا (ع)
نقاشی دعا کردن و آرزوی رفتن به مشهد مقدس و زیارت امام رضا (ع)
نقاشی فرشته ها در حال پرواز بالای حرم امام رضا (ع)
نقاشی ساده از یک آهو که اشاره به داستان امام رضا (ع) دارد
نقاشی گنبد و گلدسته و صحن و حوض حرم امام رضا (ع)
نقاشی حرم چراغانی شده و گلباران شده در تولد امام رضا (ع)
نقاشی حرم سیاهپوش شده و کودکان عزادار در حرم برای شهادت امام رضا (ع)

نقاشی امام رضا ضامن اهو

در ادامه نظر شما عزیزان را به 50 نقاشی و تصویر سازی زیبا در مورد زندگی ، ولادت و شهادت امام رضا (ع) به همراه چندین داستان کوتاه از زندگی ثامن الائمه و امام هشتم و نیز و شعر های کودکان در مورد امام رضا جلب میکنم امیدوارم مطلب حاضر نقش کوچکی در آشنایی کودکان با سیره زنده و عشق به امام غریب امام هشتم باشد.

نقاشی امام رضا با آهو

نقاشی امام رضا ع

نقاشی امام رضا(ع)

نقاشی امام رضا علیه السلام

نقاشی امام رضا ساده

نقاشی امام رضا و گنجشک

نقاشی امام رضا نماز باران

نقاشی امام رضا برای کودکان

نقاشی امام رضا کودکانه

نقاشی امام رضا ضامن آهو

نقاشی کودکانه امام رضا و آهو

نقاشی درباره امام رضا و آهو

نقاشی آهوی امام رضا

عکس نقاشی امام رضا با آهو

عکس نقاشی امام رضا و آهو

نقاشی آهو امام رضا

نقاشی از امام رضا و آهو

نقاشی کودکانه آهوی امام رضا

نقاشی امام رضا ضامن اهو

نقاشی اهو امام رضا

نقاشی در مورد امام رضا و اهو

نقاشی حرم امام رضا

نقاشی حرم امام رضا کودکانه

نقاشی حرم امام رضا

نقاشی حرم امام رضا برای کودکان

نقاشی حرم امام رضا با مداد رنگی

نقاشی حرم امام رضا مداد رنگی

داستان اول در مورد امام رضا (ع) نشانه موی پیامبر صلی الله علیه و آله

مردی از نوادگان انصار خدمت امام رضا علیه السلام رسید. جعبه ای نقره ای رنگ به امام داد و گفت:

«آقا! هدیه ای برایتان آورده ام که مانند آن را هیچ کس نیاورده است». بعد در جعبه را باز کرد و چند رشته مو از آن بیرون آورد و گفت: «این هفت رشته مو از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله است.که از اجدادم به من رسیده است».

حضرت رضا علیه السلام دست بردند و چهار رشته مو از هفت رشته را جدا کردند و فرمود: «فقط این چهار رشته، از موهای پیامبر است».

مرد با تعجب و کمی دلخوری به امام نگاه کرد و چیزی نگفت. امام که فهمید مرد ناراحت شده است، آن سه رشته مو را روی آتش گرفت. هرسه رشته سوخت، اما به محض این که چهار رشته موی پیامبر صلی الله علیه و آله روی آتش قرار گرفت شروع به درخشیدن کرد و برقشان چهره مرد عرب را روشن کرد.

نقاشی امام رضا کودکانه (۳)

نقاشی حرم امام رضا برای رنگ آمیزی

داستان دوم در مورد امام رضا (ع) : صحبت گنجشک با امام علیه السلام

راوی: سلیمان (یکی از اصحاب امام رضا علیه السلام )
حضرت رضا علیه السلام در بیرون شهر، باغی داشتند. گاه گاهی برای استراحت به باغ می رفتند. یک روز من نیز به همراه آقا رفته بودم. نزدیک ظهر، گنجشک کوچکی هراسان از شاخه درخت پرکشید و کنار امام نشست. نوک گنجشک، باز و بسته می شد و صداهایی گنگ و نامفهوم از گنجشک به گوش می رسید. انگار با جیک جیک خود، چیزی می گفت.

امام علیه السلام حرکتی کردند و رو به من فرمودند:

« سلیمان! ... این گنجشک در زیر سقف ایوان لانه دارد. یک مار سمی به جوجه هایش حمله کرده است. زودباش به آن ها کمک کن!...

با شنیدن حرف امام در حالی که تعجب کرده بودم بلند شدم و چوب بلندی را برداشتم. آن قدر با عجله به طرف ایوان دویدم که پایم به پله های لب ایوان برخوردکرد و چیزی نمانده بود که پرت شوم...

با تعجب پرسیدم: «شما چطور فهمیدید که آن گنجشک چه می گوید؟» امام فرمودند: «من حجت خدا هستم... آیا این کافی نیست؟!»

نقاشی حرم امام رضا و مسجد

داستان سوم در مورد امام رضا (ع) : میهمان دوستی امام علیه السلام

راوی: یکی از نزدیکان امام رضا علیه السلام
مرد گفت: «سفر سختی بود. یک ماه طول کشید».

امام رضا علیه السلام فرمودند: «خوش آمدی!»

«ببخشید که دیروقت رسیدم. بی پناه بودن مرا مجبورکرد که دراین وقت شب، مزاحم شما شوم».

امام لبخندی زدند و فرمودند: «با ما تعارف نکن! ما خانواده ای میهمان دوست هستیم».

در این هنگام روغن چراغ گردسوز فرونشست و شعله اش آرام آرام کم نور شد. میهمان دست برد تا روغن در چراغ بریزد، اما امام دست او را آرام برگرداند و خود، مخزن چراغ را پر کرد. مرد گفت: «شرمنده ام! کاش این قدر شما را به زحمت نمی انداختم».

امام در حالی که با تکه پارچه ای، روغن را از دستش پاک می کرد، فرمودند: «ما خانواده ای نیستیم که میهمان را به زحمت بیندازیم».

نقاشی حرم امام رضا ع

استان چهارم در مورد امام رضا (ع) : ابرهای سیاه

راوی: حسین بن موسی
از شما چه پنهان شک داشتم. نه به شخص امام رضا علیه السلام ؛ نه!... فقط باورم نمی شد که واقعا امامان معصوم، بتوانند قبل از اتفاقات از همه چیز اطلاع داشته باشند.

آن روز صبح به همراه امام رضا علیه السلام از مدینه خارج شدیم. در راه فکر کردم که چقدر خوب می شد اگر می توانستم امام را آزمایش کنم.

در همین فکرها بودم که امام پرسیدند: «حسین!... چیزی همراه داری که از باران در امان بمانی؟!»

فکر کردم که امام با من شوخی می کند، اما به صورتش که نگاه کردم، اثری از شوخی ندیدم. با تردید گفتم: «فرمودید باران؟! امروز که حتی یک لکّه ابر هم در آسمان نیست...».

هنوز حرفم تمام نشده بود که با قطره ای باران که روی صورتم نشست، مات و مبهوت ماندم. سرم را که بالا گرفتم، زبانم بند آمد. ابرهای سیاه از گوشه و کنار آسمان به طرف ما می آمدند و جایی درست بالای سرِ ما، درهم می پیچیدند. بعد از چند لحظه آن قدر باران شدید شد که مجبور شدیم به شهر برگردیم.

نقاشی حرم امام رضا علیه السلام

داستان پنجم در مورد امام رضا (ع) : شربت گوارا

راوی: ابوهاشم جعفری
به سخنان امام گوش می دادم. هوا گرم بود و آفتاب ظهر، شدت گرما را بیش تر می کرد. تشنگی تمام وجودم را فرا گرفته بود. شرم و حیای حضور امام، مانع از آن شد که صحبتشان را قطع کنم و آب بخواهم. در همین موقع امام کلامش را قطع کرد و فرمودند: «کمی آب بیاورید!»

خادم امام ظرفی آب آورد و به دست ایشان داد. امام، برای این که من، بدون خجالت، آب بخورم، اوّل خودشان مقداری از آب را نوشیدند و بعد ظرف را به طرف من دراز کردند. من هم ظرف آب را گرفتم و نوشیدم.

نه! نمی شد. اصلاًنمی توانستم تحمل کنم. انگار آب هم نتوانسته بود درست و حسابی تشنگی ام را از بین ببرد. تازه، بعد از یک بار آب خوردن درست نبود که دوباره تقاضای آب کنم. این بار هم امام نگاهی به چهره ام کردند و حرفش را نیمه تمام گذاشت: «کمی آرد و شکر و آب بیاورید».

وقتی خادم برای امام رضا علیه السلام آرد و شکر و آب آورد، امام آرد را در آب ریخت و مقداری هم شکر روی آن پاشید. امام برایم شربت درست کرده بود. نمی دانم از شرم بود یا از خوشحالی که تشکّر را فراموش کردم. شاید در آن لحظه خودم را هم فراموش کرده بودم. با کلام امام رضا علیه السلام ناخودآگاه دستم را به طرف ظرف شربت درازکردم.

شربت گوارایی است. بنوش ابوهاشم!... بنوش که تشنگی ات را از بین می برد.

نقاشی امام رضا کودکانه (۸)

نقاشی درباره امام رضا

داستان ششم در مورد امام رضا (ع) : شما امام من هستید

یکی از دوستان ابن ابی کثیر
بعد از شهادت امام موسی کاظم علیه السلام ، همه درباره امام بعدی دچار شک و تردید شده بودند. همان سال برای زیارت خانه خدا و دیدار بستگانم به مکّه رفتم.

یک روز، کنار کعبه، علی بن موسی الرضا علیه السلام را دیدم. با خود گفتم: «آیا کسی هست که اطاعتش بر ما واجب باشد؟»

هنوز حرفم تمام نشده بود که حضرت رضا علیه السلام اشاره ای کردند و گفتند: «به خدا قسم! من کسی هستم که خدا اطاعتش را واجب کرده است».

خشکم زد. اول فکر کردم شاید متوجه نبوده ام و با صدای بلند چیزی گفته ام. اما خوب که فکر کردم، یادم آمد که حتی لب هایم هم تکان نخورده اند. با شرمندگی به امام رضا علیه السلام نگاه کردم و گفتم: «آقا!... گناه کردم... ببخشید!... حالا شما را شناختم. شما امام من هستید».

حرف «ابن ابی کثیر» که به این جا رسید، نگاهش کردم ... بغض راه گلویش را گرفته بود.

نقاشی درباره امام رضا(ع)

داستان هفتم در مورد امام رضا (ع) : آخرین طواف

راوی: موفّق (یکی از خادمان امام علیه السلام )
حضرت جواد علیه السلام پنج ساله بود. آن سفر، آخرین سفری بود که همراه با امام رضا علیه السلام به زیارت خانه خدا می رفتیم. خوب به یاد دارم...

حضرت جواد را روی شانه ام گذاشته بودم و به دور خانه خدا طواف می کردیم. در یکی از دورهای طواف، حضرت جواد خواست تا در کنار «حجرالاسود» بایستیم. اوّل حرفی نزدم، امّا بعد هرچه سعی کردم از جا بلند نشد. غم، در صورت کوچک و قشنگش موج می زد. به زحمت امام رضا علیه السلام را پیدا کردم و هر چه پیش آمده بود، گفتم. امام، خود را به کنار حجرالاسود رساند. جملات پدر و پسر را خوب به یاد دارم.

«پسرم! چرا با ما نمی آیی؟»

«نه پدر! اجازه بدهید چند سؤال از شما بپرسم، بعد به همراه شما می آیم».

«بگو پسرم!»

«پدر! آیا مرا دوست دارید؟»

«البته پسرم!»

«اگر سؤال دیگری بپرسم، جواب می دهید؟»

«حتما پسرم».

«پدر!... چرا طواف امروز شما با همیشه فرق دارد؟ انگار امروز آخرین دیدار شما با کعبه است».

سکوت سنگینی بر لب های امام نشست. یاد سفر امام به خراسان افتادم. به چهره امام خیره شدم. اشک در چشم امام جمع شده بود. امام فرزندش را در آغوش گرفت. دیگر نتوانستم طاقت بیاورم و... .

نقاشی درباره امام رضا و آهو

داستان هشتم در مورد امام رضا (ع) : سؤالی که فراموش کرده بودیم

راوی: اسماعیل بن مهران
من و «احمد بَزَنطی» در دِه صَریا در مورد سن حضرت رضا علیه السلام صحبت می کردیم. از احمد خواستیم که وقتی به حضور امام رسیدیم، یادآوری کند که سن امام را از خودشان بپرسیم.

روزی توفیق دیدار امام، نصیب مان شد. آن موقع، ما، جریان سؤال از سن امام را به کلّی فراموش کرده بودیم، امّا به محض این که احمد را دید، پرسید:

«احمد! ... چند سال داری؟»

سی و نه سال.

امام فرمود: «امّا من چهل و چهار سال دارم».

نقاشی درباره امام رضا ع

داستان نهم در مورد امام رضا (ع) : به سوی شهر غربت

راوی: سجستانی
روز عجیبی بود. فرستاده مأمون خلیفه عباسی آمده بود تا امام را از مدینه به سوی خراسان روانه کند. چهره و حرکات امام، همه و همه، نشانه های جدایی بودند. وقتی خواست با تربت پیامبر صلی الله علیه و آله وداع کند، چند بار تا کنار حرم رسول خدا رفت و برگشت. انگار طاقت جدایی را نداشت.

طاقت نیاوردم. جلو رفتم و سلام کردم. به خاطر مسافرت و این که قرار بود امام به جای مأمون در آینده خلیفه شود، به ایشان تبریک گفتم، امّا با دیدن اشک امام، دلم گرفت. سکوت تلخی روی لب هایم نشست. امام فرمودند:

«خوب مرا نگاه کن!... حرکتم به سوی شهر غربت است و مرگم هم در همان جاست... سجستانی!... بدن من در کنار قبر هارون پدر مأمون دفن خواهد شد».

نقاشی در مورد امام رضا

داستان دهم در مورد امام رضا (ع) : گلیم کهنه اتاق

راوی: نعمان بن سعد
کنار امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشسته بودم. امام نگاهی به من کردند و فرمودند:

«نعمان!... سال ها بعد، یکی از فرزندان من در خراسان با زهر کشنده ای شهید خواهد شد. اسم او مثل اسم من، علی است. اسم پدرش هم مانند اسم پسر«عمران»، موسی است. این را بدان! هرکس که قبر او را زیارت کند، خدا تمام گناهان قبل از زیارتش را خواهد بخشید... به خاطر پسرم علی».

حرف امام که تمام شد، سکوت کردم و به گلیم کهنه اتاق خیره شدم. با خودم گفتم: «این درست!... امّا من چرا گناه کنم که به خاطر بخشش، امام رضا علیه السلام را زیارت کنم؟ باید به خاطر دلم و برای محبتم به اهل بیت علیهم السلام او را زیارت کنم».

به امام نگاه کردم. انگار با لبخندش حرفم را تأیید می کرد.

نقاشی در مورد امام رضا کودکانه

داستان یازدهم در مورد امام رضا (ع) : در یادِ مایی

راوی: عبداللّه بن ابراهیم غفاری
تنگ دست بودم و روزگارم به سختی می گذشت. یکی از طلبکارهایم برای گرفتن پولش مرا در فشار گذاشته بود. به طرف صریا حرکت کردم تا امام رضا علیه السلام را ببینم. می خواستم خواهش کنم که وساطت کنند از او بخواهد که مدتی صبر کند.

زمانی که به خدمت امام رسیدم، مشغول صرف غذا بودند. مرا هم دعوت کرد تا چند لقمه ای بخورم. بعد از غذا، از هر دری سخن به میان آمد و من فراموش کردم که اصلاً به چه منظوری به صریاء آمده بودم. مدّتی که گذشت، حضرت رضا علیه السلام ، اشاره کردند که گوشه سجاده ای را که در کنارم بود، بلند کنم. زیر سجاده، سیصد و چهل دینار بود. نوشته ای هم کنار پول ها قرار داشت. یک روی آن نوشته بود: «لا اله الاّ اللّه ، محمد رسول اللّه ، علی ولی اللّه ». و در طرف دیگر آن هم این جملات را خواندم: «ما تو را فراموش نکرده ایم. با این پول قرضت را بپرداز! بقیّه اش هم خرجی خانواده ات است».

نقاش درباره امام رضا

داستان دوازدهم در مورد امام رضا (ع) : کوه و دیگ

راوی: ابا صلت هروی
همراه امام وارد «مرو» شدیم. نزدیک «دهِ سرخ» توقف کردیم. مؤذن کاروان، نگاهی به خورشید کرد و رو به امام گفت: «آقا! ظهر شده است».

امام پیاده شدند و آب خواستند. نگاهی به صحرا کردیم. اثری از آب نبود. نگران برگشتیم. امّا از تعجّب زبانمان بند آمد. امام با دست شان مقداری از خاک را گود کرده بود و چشمه ای ظاهر شده بود.

وارد «سناباد» شدیم. کوهی نزدیک سناباد بود که از سنگ آن، دیگ های سنگی می ساختند. امام به تخته سنگی از کوه تکیه دادند و رو به آسمان گفتند:

«خدایا!... غذاهایی را که مردم با دیگ های این کوه می پزند، مورد لطفت قرار ده و به این غذاها برکت عطا کن!»

فکر می کنم خدا به برکت دعای امام، به کوه، نظر خاصی کرد. چون امام خواستند که از آن روز به بعد، غذایشان را فقط در دیگ هایی بپزیم که از سنگ آن کوه ساخته شده باشد.

روز بعد، پس از کمی استراحت، امام به طرف محلی که «هارون» پدر مأمون در آن دفن شده بود، حرکت کردند. مأموران حکومتی جار زدند که امام می خواهد قبر هارون را زیارت کند، امّا امام با یک حرکت ساده، نقشه های مأموران را نقش بر آب کرد. آن حرکت هم این بود که کنار قبر هارون ایستادند و با انگشت، خطی در کنار قبر، کشیدند. بعد رو به ما فرمودند:

این جا قبر من خواهد شد... شیعیان ما به این جا خواهند آمد و مرا زیارت خواهند کرد... و هرکس به دیدار قبرم بیاید، خدا لطفش را شامل حال او خواهد کرد.

بعد رو به قبله ایستادند و نماز خواندند و با سجده ای طولانی، چیزهایی را زیر لب زمزمه کردند. اشک در چشمم جمع شده بود.

نقاشی برای امام رضا

داستان سیزدهم در مورد امام رضا (ع) : نان و عسل

کوهستان بود ، امام پیاده شدند از اسب، سیصد نفر هم همراهشان . عابد از غارش امد بیرون . امام را دید ، رفت به استقبال آقا جان ! چند سال است برای دیدنتان لحظه شماری می کنم می شود کلبه کوچکم را به قدومتان روشن کنید؟ امام اشاره کردند . همه وارد غار شدند .

عابد مبهوت شده بود . سیصد نفر در غار کوچکش جا شده بودند . چیزی برای پذیرایی نداشت ، امام ، مهربان نگاهش کرد:" هر چه داری بیاور." سه قرص نان و کوزه ای عسل گذاشت جلوی امام . امام عبایش را کشید رویش ، دعا خواند . بعد از زیر عبا به همه نان و عسل داد. همه که رفتند، نان و عسل عابد هنوز آنجا بود.

نقاشی درمورد امام رضا ع

داستان چهاردهم در مورد امام رضا (ع) : مزار امام

مأمون گفته بود امام را پشت سر هارون خاک کنند. کلنگ زمین را نشکافت . اباصلت می گفت:"امام روزی خاک چهارگوشه را بویید ، گفت :این گوشه مدفن من است، اگر همه ی کلنگ های خراسان را بیاورند، سه طرف دیگر شکافته نخواهد شد." مجبور شدند امام را جلوی هارون دفن کنند. قبر امام قبله ی هارون شده بود.

نقاشی در مورد امام رضا و اهو

شعر در مورد آرزوی زیارت امام رضا (ع) برای کودکان به زبان ساده

تلق و تولوق - تلق و تولوق

تو اژدهای خوشگی

تمیز و خوب و آهنی

تو با منی تو با منی

تلق و تولوق - تلق و تولوق

دلم گرفته از همه

ببر مرا که خسته ام

ببین مرا چه مهربان

کنار تو نشسته ام

تلق و تولوق - تلق و تولوق

برو که شهر ما شده

کثیف و زشت و دوده ای

برو خوشا به حال تو

که شاد و زنده بوده ای

تلق و تولوق - تلق و تولوق

ببر مرا به مشهد و

به شهر پاک آرزو

برای خواندن دعا

که من گرفته ام وضو

تلق و تولوق - تلق و تولوق

ببر مرا کنار او

ببر به شهر با صفا

ببر مرا زیارت

امام هشتمم رضا (ع)

نقاشی درباره ی امام رضا

سرود کودکانه درباره امام رضا (ع) برای پیش دبستانی

چه نوری ، چه رنگی

چه صحن قشنگی

چه عطر و گلابی

چه موج و چه آبی

چه صحن تمیزی

غریب و عزیزی

تو پاکی تو نوری

نه پنهان نه دوری

تو مهر و صفایی

امام رضائی

نقاشی امام رضا کودکانه (۱۸)

نقاشی امام رضا کودکان

شعر کودکانه در مورد خواب امام رضا و شفای مریضان

دیشب به خوابم آمد ، یک مرد آسمانی

با شال سبز زیبا ، با لطف و مهربانی

با یک سبد ستاره ، آمد به خوابم آقا

تا اینکه من نباشم ، در رنج و غصه تنها

گفتم دلش گرفته ، در خانه مادر من

بیمار و ناتوان است ، محبوبه خواهر من

پر نور و مهربان بود ، مانند ماه و خورشید

آن مرد آسمانی ، وقتی که می درخشید

حالا گرفته از او، محبوبه این شفا را

من دیده ام بخوابم ، معنای " یا رضا " را